000 | 02071nam a2200229zi 4500 | ||
---|---|---|---|
008 | 050420s1983 sp g glg | ||
017 | _aVG 342-1983 | ||
020 | _a8471542110 | ||
080 | 1 | _a82N G | |
100 |
_aMéndez Ferrín, Xosé Luís _eaut _9249071 |
||
245 | 0 |
_aElipsis e outras sombras _c/ Xosé Luís Méndez Ferrín |
|
250 | _a2ª ed | ||
260 |
_aVigo _b:Galaxia _c,1974 |
||
300 |
_a138 p _c;20cm |
||
490 | 0 | _aGalaxia narrativa | |
505 | _aIndice oito relatos: «Prólogo. Impunidade» Seis contos: Elipsis, Partisan 4, Ela, Boomerang, O delito, Explosión e Laberinto «Epílogo. Ditadura das cousas» | ||
520 | 3 | _aO primeiro relato fainos ver a continuidade ideolóxica entre un usureiro vilego ignorante e reaccionario, e o seu fillo, señorito en Santiago e Madrid, que participará, realizándose plenamente como asasino fascista, nas matanzas posteriores ó levantamento militar de 1936. O último conto transmítenos a voz dunha muller burguesa que, mentres critica o exceso de atención á realidade por parte dos progresistas, pretende coñecer a verdade espiritual e non cesa un momento de aconsellar o consumo de miles productos, para finalmente declarar o seu enorme interés polo producto rei da sociedade que adora: o diñeiro. Os seis relatos centrais, empezando por «Elipsis», son seis variacións sobre un mesmo tema: a loita de clases. Clases que case sempre aparecen configuradas como castes, unhas mantedoras e outras sufridoras de sistemas de producción e maquinarias represivas que reducen ó ser humano á condición de animal inferior, atrapado en tradicións, en ritos, en labirintos deseñados dende o poder para perpetuarse. Nesta dinámica de represión e resistencia, os oprimidos viven instalados na derrota coma unha condena perpetua. Non obstante a vinganza e o triunfo, como en «Elipsis», pode chegar algún día, no remate dun ciclo, para quen conserva o cerne da súa identidade intacto. | |
521 | _aBAC | ||
650 |
_aPolítica _98255 |
||
650 |
_aFascismo _918411 |
||
997 | _e2 |